راهنمای ضروری ایمنی در برابر آتش‌سوزی رستوران

ایمنی در برابر آتش در رستوران‌ها باید از روز اول برنامه‌ریزی شود. لحظه‌ای که مکانی را انتخاب می‌کنید یا اجاره‌نامه‌ای را امضا می‌کنید، انتخاب‌های مربوط به سازه، مصالح و دودکش مستقیماً بر ایمنی بلندمدت تأثیر می‌گذارد. بسیاری از اپراتورها، حفاظت در برابر آتش را به عنوان آخرین مرحله در نظر می‌گیرند، اما متوجه می‌شوند که دیوارهای فاقد درجه‌بندی آتش، فواصل نادرست یا خروجی‌های مسدود شده منجر به بازرسی‌های ناموفق و تأخیرهای پرهزینه می‌شود.

این راهنمای کوتاه، مهم‌ترین نکات در طراحی ایمنی در برابر آتش، تجهیزات ایمنی آتش‌نشانی مورد نیاز هر رستوران و بررسی‌های اولیه ارزیابی ریسک آتش‌نشانی که یک آشپزخانه را سازگار و کاربردی نگه می‌دارد، شرح می‌دهد.

خطرات واقعی آتش‌سوزی در داخل رستوران: چیزی فراتر از چربی و شعله‌های آتش است

رستوران‌ها با گرمای زیاد، روغن، برق، شلوغی و فضاهای تنگ سر و کار دارند. اما خطرات واقعی آتش‌سوزی خیلی قبل از روشن کردن وک یا کباب‌پز شروع می‌شود. این خطرات از چیزهایی ناشی می‌شوند که در نگاه اول بی‌خطر به نظر می‌رسند.

خطراتی که کمتر از همه دست کم گرفته می‌شوند شامل مصالح سقف و دیوار است که سریع‌تر از آنچه اپراتورها انتظار دارند می‌سوزند، مدارهای الکتریکی که زیر بار سنگین آشپزخانه به مشکل برمی‌خورند، و مسیرهای فرار که به مرور زمان به دلیل خزش انبار باریک می‌شوند. اتاق‌های غذاخوری اغلب عناصر تزئینی را انباشته می‌کنند که از نظر بصری گرم اما از نظر مادی خطرناک هستند. در همین حال، آشپزخانه‌ها می‌توانند زمانی که هود اگزوز با چربی تمیز نشده پر می‌شود یا وقتی صف سرآشپز بدون به‌روزرسانی سیستم اطفاء حریق گسترش می‌یابد، به تله‌های آتش تبدیل شوند.

مصالح ساختمانی بیش از آنچه اکثر صاحبان رستوران‌ها تصور می‌کنند، اهمیت دارند. برای رستوران‌هایی با بیش از ۱۰۰ متر مربع فضای عملیاتی، سقف باید از مصالح مقاوم در برابر آتش‌سوزی کلاس A استفاده کند، در حالی که دیوارها، کف‌ها، پارتیشن‌ها، مبلمان ثابت و پرده‌ها باید به درجه B1 یا بالاتر برسند. اینها پیشنهاد نیستند؛ آنها حداقل مانع بین گرمای روزمره و احتراق کنترل نشده هستند.

حتی طرح اولیه می‌تواند خطر را افزایش دهد. عرض مسیر اصلی رفت و آمد عمومی باید حداقل ۱.۲ متر باشد و عرض رستوران‌های پر رفت و آمد باید به ۱.۵ متر برسد. عرض مسیرهای فرعی نباید کمتر از ۰.۹ متر باشد، به خصوص مسیری که قسمت پشتی ساختمان را به سالن غذاخوری متصل می‌کند. وقتی فواصل فرار از ۳۰ متر بیشتر شود، فضا فوراً به یک خطر جانی تبدیل می‌شود.

خطر آتش‌سوزی هرگز فقط یک مشکل آشپزخانه نیست. این یک مشکل ساختمانی است. یک مشکل برنامه‌ریزی. یک مشکل آموزش تیمی. و از همه مهمتر، یک مشکل مسئولیت‌پذیری.

طراحی ایمنی در برابر آتش: آنچه یک رستوران باید از روز اول داشته باشد

ایمنی در برابر آتش مدت‌ها قبل از افتتاح رستوران آغاز می‌شود. این امر در طول انتخاب محل و طراحی اولیه طرح، مدت‌ها قبل از نصب اولین کاشی یا نصب اولین سرخ‌کن، آغاز می‌شود. بسیاری از مناطق به رستوران‌های زیر ۳۰۰ متر مربع اجازه می‌دهند بدون فرآیند کامل تأیید اداره آتش‌نشانی افتتاح شوند، اما این امر آنها را از بازرسی‌های ایمنی قبل از افتتاح یا الزام نصب سیستم‌های مناسب حفاظت در برابر آتش معاف نمی‌کند.

به محض اینکه مساحت کف از ۲۰۰ متر مربع بیشتر شود، رستوران‌ها باید موارد زیر را نصب کنند:
۱. شیرهای آتش‌نشانی داخلی
۲. سیستم اعلام حریق
۳. روشنایی اضطراری
۴. کپسول‌های آتش‌نشانی قابل حمل

برای هر آشپزخانه‌ای که از شعله‌های آتش باز استفاده می‌کند، محل پخت و پز باید با دیواری که مقاومت در برابر آتش ۲ ساعت را تضمین می‌کند، از سایر فضاها جدا شود. درها و پنجره‌ها باید از درها و پنجره‌های دارای رتبه‌بندی آتش کلاس B استفاده کنند و درهای آشپزخانه باید خود به خود بسته شوند و رتبه مقاومت در برابر آتش ۱ ساعت یا بیشتر را داشته باشند.

اگر اتاق غذاخوری یا هر فضای مهمان دیگری مستقیماً بالای آشپزخانه وجود داشته باشد، دهانه‌های دیوار خارجی باید توسط یک سایبان آتش نشانی با عرض حداقل ۱.۰ متر یا توسط یک دیوار آتش نشانی جامد ۱.۲ متری محافظت شوند. این جزئیات معماری جزئی به نظر می‌رسند اما به طور چشمگیری گسترش عمودی شعله را کاهش می‌دهند.

و هنگامی که مساحت رستوران از ۱۰۰۰ متر مربع فراتر رود، قوانین آتش‌نشانی حتی صریح‌تر می‌شوند: هر منطقه پخت‌وپز با هود باید یک سیستم اطفاء حریق خودکار بالای خط پخت‌وپز نصب کند. در عمل، این تفاوت بین یک شعله‌ور شدن کوچک و یک فاجعه بزرگ است.

اطفاء حریق آشپزخانه: مرز بین یک حادثه جزئی و تعطیلی کامل

ایمنی در برابر آتش آشپزخانه، اکوسیستم خاص خود را دارد. این شامل تجهیزات، کانال‌کشی، برنامه‌های نظافت، واکنش در مواقع اضطراری و طراحی سیستم می‌شود که همگی باید با هم کار کنند. یک آشپزخانه مدرن مطابق با این استاندارد شامل موارد زیر است:

۱. سیستم اطفاء حریق خودکار روی سرخ‌کن‌های عمیق، اجاق‌های وک، گریل‌ها، کباب‌پزهای زغالی و هرگونه وسیله‌ی با حرارت بالا
۲. فیلترهای چربی و مجاری طبق یک برنامه‌ی زمانی مشخص تمیز می‌شوند.
۳. سر آبپاش‌های بدون مانع (با حداقل ۰.۵ متر فاصله در اطراف هر کدام)
۴. درهای ضد حریق که در مواقع اضطراری به طور خودکار بسته می‌شوند
۵. شیرهای قطع گاز که کارکنان می‌توانند فوراً فعال کنند

بدون این ویژگی‌ها، یک آشپزخانه می‌تواند کاملاً بازسازی شده، به زیبایی مجهز شده باشد و همچنان خطر آتش‌سوزی در انتظار آن باشد.

ارزیابی ریسک آتش‌سوزی: اولین مدرکی که قبل از امضای اجاره‌نامه نیاز دارید

چه اپراتور در حال تصاحب یک رستوران موجود (واگذاری اجاره) باشد و چه در حال ساخت یک فضای جدید با صاحبخانه، قبل از هر چیز دیگری باید ارزیابی ریسک آتش‌سوزی (FRA) انجام شود. یک FRA مناسب به سؤالات کلیدی پاسخ می‌دهد:

۱. آیا سایت دارای اسناد مالکیت قانونی است؟
۲. آیا ملک بازرسی اولیه آتش نشانی را پشت سر گذاشته است؟
۳. آیا رتبه‌بندی مقاومت ساختمان در برابر آتش با کاربری رستوران سازگار است؟
۴. آیا مسیرهای فرار به اندازه کافی عریض هستند که بتوانند کد را عبور دهند؟
۵. آیا سیستم‌های آب‌پاش و هشداردهنده فعال هستند؟
۶. آیا سیستم اگزوز برای پخت و پز با شعله باز مناسب است؟

بسیاری از متصدیان خیلی دیر متوجه می‌شوند که فضایی که برای آن قرارداد بسته‌اند، صرف نظر از بودجه بازسازی، نمی‌تواند برای فعالیت رستوران تأیید شود. اجاره ممکن است جذاب باشد، اما بدون رعایت صحیح طراحی ایمنی در برابر آتش، آن کسب و کار هرگز افتتاح نخواهد شد. به همین دلیل است که عبارت "ایمنی در برابر آتش از انتخاب محل شروع می‌شود" اغراق نیست؛ این یک قانون بقا است.

نکات کاربردی ایمنی در برابر آتش‌سوزی که تیم شما باید روزانه رعایت کند

حتی مطابق‌ترین طرح‌های ایمنی در برابر آتش‌سوزی هم اگر عملیات روزانه آن را تضعیف کند، بی‌معنی می‌شود. نکات زیر عادات دنیای واقعی هستند که رستوران‌ها را ایمن نگه می‌دارند:

۱. مسیرهای فرار را خالی نگه دارید (۱.۲ متر مسیر اصلی، ۰.۹ متر مسیر فرعی)
۲. هرگز سر آبپاش‌ها را مسدود نکنید
۳. اطمینان حاصل کنید که علائم خروج ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته روشن می‌مانند. هر ۲۰ متر چراغ اضطراری نصب کنید.
۴. فیلترها و مجاری چربی را به طور مرتب تمیز کنید.
۵. کپسول‌های آتش‌نشانی و پتوهای آتش‌نشانی را ماهانه بررسی کنید.
۶. کارکنان را در مورد نحوه استفاده از سیستم‌های اطفاء حریق و شیرهای قطع و وصل آموزش دهید. مرتباً وسایل گازسوز، برقی و وسایل گرمایشی پرمصرف را بازرسی کنید.

ایمنی در برابر آتش یک سیستم زنده است. این سیستم تنها از طریق تمرین مداوم و روزمره قوی‌تر می‌شود.